ESİRİ – Baksana
Deli gönül çok açılıp şad olma
Kerbalada Şah Hüseyin‘e baksana
Nefsine uyup ta kahkaha gülme
Ehlibeyt yastadır gama baksana
Yezit kasteyledi vermedi suyu
Orada tutuldu Kasım‘ın soyu
Sırriye ağlıyor ne murat deyu
Fatımanın kınasına baksana
Ümmü gülsüm Zeynep çekerler tazip
Kerbala çölleri mazluma nasip
Siması peygamber cemali Yusuf
Al ekberin leylasına baksana
Esiri cuş eyle bu dünya cefa
Bunca kahramanlar sürmedi sefa
Ağalar ağası ey Necef Şaha
Harabada Sakineye baksana
Sefil Sıtkı – Ah Senin Dertlerin İmam Hüseyin
Mümünlerin yasın yasın ağlatan
Ah senin dertelerin imam Hüseyin
Kerbala çölünde kanın çağlatan
Ah senin dertlerin imam Hüseyin
Sehit düştü imamların şahbazı
Bu imis taktirde yazılan yazı
Arsa çıktı Ehlibeyt‘in avazı
Ah senin dertlerin imam Hüseyin
İptida meydanı Hür şehit açtı
Arştaki melekler kanlı yaş saçtı
Yetmis iki pehlivan hep şehit düştü
Ah senin dertlerin İmam Hüseyin
İmam Zeynel kaldı Ali‘den aslı
Sükür kesilmedi Ehlibeyt nesli
Yüz yirmi dört bin peygamber yaslı
Ah senin dertlerin İmam Hüseyin
Lanet olsun ol yezidin soyuna
Kin husumet kan bürüdü gözüne
Kasteyledi imamların hepsine
Ah senin dertlerin imam Hüseyin
Sefil Sıtkı şu gönlümün zarı var
Kerbalada Ehlibeyt‘in nuru var
On iki ay kann ağlasam yeri var
Ah senin dertlerin İmam Hüseyin
Burhan – Yarelerin Mende İmam Hüseyin
Çıkıp dört köseyi seyran eyleyen
Yarelerin mende imam Hüseyin
Hak için canın kurban eyleyen
Yarelerin mende imam Hüseyin
Mü’minlerin bade sunar elinde
Ölsem gerek arzum kaldı yolunda
Sehid düsdün Kerbala’nın çölünde
Yarelerin mende imam Hüseyin
Mü’minlerin gülbengini çekiyor
Ask atesi bu sinemi yakıyor
Daha kanın ılgıt ılgıt akıyor
Yarelerin mende imam Hüseyin
Hakikat evinde gizli sır olan
Daim mü’minlere destigir olan
Sensiz bu dünyayı neylesin Burhan
Yarelerin mende imam Hüseyin