Mersiye-i İmam Hüseyn’i

Fuzulî

Mersiye-i İmam Hüseyn’i

Mâh-ı Muharrem oldı şafakdan çıkup hilâl
Kılmış ‘azâ dutup kad-i ham gark-ı eşk-i âl

Evlâd-ı Mustafâya meded kılmamış Fırât
Giçürmesün mi yerlere anı bu infi‘âl

Çokdur hikâyet-i elem-i Şâh-ı Kerbelâ
Elbette çok hikâyet olur mûcib-i melâl

Fehm eylesen gam-ı şühedâ şerhin itmege
Her sebze Kerbelâda çeküpdür zebân-ı hâl

Tecdîd-i mâtem-i şühedâ kıldı rûzgâr
Zâr ağla ey gönül bugün oldukça ihtimâl

Meydân-ı çarhı cilve-geh-i dud-ı âh kıl
Gerdûn-ı dûna kisvet-i mâtem-siyâh kıl

Mâh-ı Muharrem oldı meserret harâmdur
Mâtem bugün şerî‘ate bir ihtirâmdur

Tecdîd-i mâtem-i şühedâ nef‘süz degül
Gaflet-serây-ı dehrde tenbîh-i âmdur

Gavgâ-yı Kerbelâ haberin sehl sanma kim

Nakş-ı vefâ-yı dehre delîl-i tâmdur

Her dürr-i eşk kim saçılur zikr-i Âl ile
Seyyâre-i sipihr-i ulüvv-i makâmdur

Her medd-i âh kim çekilür Ehl-i Beyt içün
Miftâh-ı bâb-ı Ravza-i Dârüsselâmdur

Şâd olmasun bu vâkıadan şâd olan gönül
Bir dem melâl ü gussadan âzâd olan gönül

Tedbîr-i katlî âl-i Abâ kıldun ey felek
Fikr-i galat hayâl-i hatâ kıldun ey felek

Berk-ı sehâb-ı hâdiseden tîğler çeküp
Bir bir havâle-i şühedâ kıldun ey felek

İsmet harem-serâsına hürmet revâ iken
Pâmâl-i hasm-ı bî-ser ü pâ kıldun ey felek

Sahrâ-yı Kerbelâda olan teşne-leblere
Rîk-i revân seyl-i belâ kıldun ey felek

Tahfîf-i kadr-i şer‘den endîşe kılmayup
Evlâd-ı Mustafâya cefâ kıldun ey felek

Bir rahm kılmadun cigeri kan olanlara
Gurbetde rûzgârı perîşân olanlara

Basdukda Kerbelâya kadem Şâh-ı Kerbelâ
Oldı nişân-ı tîr-i sitem Şâh-ı Kerbelâ

Düşmen okına gayr siper görmeyüp revâ
Yakmışdı câna dâğ-ı elem Şâh-ı Kerbelâ

A‘dâ mukâbilinde çekende saf-ı sipâh
Kılmışdı medd-i âh ‘alem Şâh-ı Kerbelâ

Dûd-ı dil-i pür-âteş-i ehl-i nezâreden
İtmişdi perde-dâr-ı harem Şâh-ı Kerbelâ

Oldukça ömri râhat-ı dil görmeyüp demî
Olmış hemîşe hem-dem-i gam Şâh-ı Kerbelâ

Yâ Şâh-ı Kerbelâ ne revâ bunca gam sana
Derd-i dem-â-dem ü elem-i dem-be-dem sana

Ey derd-perver-i elem-i Kerbelâ Hüseyn
Vây Kerbelâ belâlarına mübtelâ Hüseyn

Gam pâre pâre bağrunı yandurdı dâğla
Ey lâle-i hadîka-i Âl-i Abâ Hüseyn

Tîğ-i cefâ ile bedenün oldı çâk çâk

Ey bûstân-ı sebze-i tîğ-i cefâ Hüseyn

Yakdı vücûdunı gam-ı zulmet-serây-ı dehr
Ey şem‘-i bezm-i bâr-geh-i Kibriyâ Hüseyn

Devr-i felek içürdi sana kana kana kan
Ey teşne-i harâret-i berk-ı belâ Hüseyn

Yâd it Fuzûlî âl-i Abâ hâlin eyle âh
Kim berk-ı âh ilen yakılur hırmen-i günâh